κορινθόθεν

κορινθόθεν (Α)

επίρρ. επιγρ. από την Κόρινθο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < Κόρινθος + επιρρμ. κατάλ. -θεν, δηλωτική τής προελεύσεως ή τής από τόπου κινήσεως].